با سلام و عرض ادب و تشکر از سایت خوبتون آموزش خوبی دارید .
در مرحله چهارم، درون این گمانه‌ها به وسیله دوغاب سیمان پر می‌شود تا انرژی بین خاک و میلگرد بهتر منتقل شود.
این روش در ۶ مرحله اصلی اجرا شده و می‌تواند به عنوان یک روش نگهدارنده موقت بهترین عملکرد ممکن را داشته باشد.
این روش جهت پایدارسازی جداره‌های تونل و سازه‌های زیرزمینی به کار می‌رود. همچنین در پروژه‌های احداث بزرگراه‌ها و راه‌آهن‌ها نیز کاربرد دارد.
پایداری نیلینگ به جنس خاک، شرایط آب و هوایی و فرسایش سطح آن، سطح آب زیرزمینی، فشار هیدرواستاتیک، ضخامت شاتکریت و سربارهای مجاور بستگی دارد.
با ادامه حفاری در مرحله دوم، سطح احتمالی لغزش از قسمت تحتانی فاز دوم حفاری عبور می نماید. با اجرای شاتکریت مرحله بعد، لایه شاتکریت اجرا شده با شاتکریت مرحله اول یکپارچه شده و جابجایی‌های بعدی موجب انتقال بارهای بیشتر به میخ‌های ردیف و نیلینگ چیست تولید تنش در میخ خاک‌های ردیف دوم می‌شود.
روش نیلینگ نسبت به انکراژ محدوده کمتری از خاک را مسلح می‌کند
لطفا رمز عبور یکبار مصرفی که برای شما پیامک شده است را وارد نمایید
در نهایت پس از این مرحله عملیات کشش المان تسلیح (اعمال نیروی پس تنیدگی) صورت می پذیرد.
روش نیلینگ در سال ۱۹۶۰ میلادی برای اولین بار مورد بحث و بررسی قرار گرفت. این روش بر اساس روش سیستم مهاربندی و پیچ کردن سنگ ها می باشد. اولین بار این سیستم پایدارسازی برای حفر تونلی در استرالیا در سال ۱۹۶۰ به کار گرفته شد. در این تونل برای پایدارسازی از آرماتور، تزریق دوغاب سیمان و شاتکریت استفاده گردید.
نیلینگ که با نام میخکوبی نیز شناخته می‌شود، به‌عنوان سازه نگهدارنده و یکی از روش‌های پیشگیری از ریزش دیواره در محل گودبرداری به کار می‌رود.
مرحله پنجم: اجرای روکش موقت و لیفت ها بعدی تا تراز نهایی
تزریق دوغاب درون گمانه‌ها باعث افزایش عملکرد و بهبود مشخصات مکانیکی خاک می‌شود
در مجاورت سازه‌های حساس، قدیمی و فرسوده نمی توان آزادانه این روش را اجرا کرد